تو ،

  وصله اي نداري كه بر دامنت بدوزي ،

   و من

       دامن پرچين ِ سه طبقه ام را روي زمين مي كشانم !

مي ترسم

       كه دنباله هاي دامنم را ،

                  شكاف گور چنگ زند.

تو سبك تري ،

         آنقدر توي دل تو چيزي نيست ؛

      كه هوا كنار تو سنگيني مي كند،

                و تو را روي دست مي برد.

تو چيني به دامن نداري

          و نسيم زير بالهاي تو

           اوج مي گيرد.

چين هاي دامنم را مي چينم ،

         شايد بالهايم جوانه بزند ...